Chromowanie aluminium w teorii i praktyce

Chromowane aluminium to ceniony element o dużych wartościach estetycznych i praktycznych. Alufelgi, klamki, tuleje czy tłoki cieszą się dużym uznaniem nie tylko ze względu na wykończenie, które jest atrakcyjne wizualnie, ale również z uwagi na podwyższoną wytrzymałość i odporność na zróżnicowane czynniki środowiskowe. W dzisiejszym artykule opowiemy, jak przebiega proces chromowania aluminium, jaki efekt uzyskuje się w jego wyniku, a także, z jakimi problemami można spotkać się w trakcie galwanizacji tego materiału.

Chromowanie techniczne detali aluminiowych

Chromowanie techniczne to proces, którego celem jest przede wszystkim znaczna poprawa trwałości i zwiększenie żywotności części aluminiowych. Do pokrycia warstwą chromu wykorzystuje się metodę galwaniczną, podczas której elementy poddaje się kąpielom w roztworach soli chromu, które podgrzane są do kilkudziesięciu stopni i jednoczesnym oddziaływaniu prądem stałym o niskim napięciu. Zastosowanie anod profilowanych zapewnia uzyskanie jednolitej warstwy chromu na całej powierzchni przedmiotu. Jak wyjaśnia producent instalacji energoelektronicznych Markel, czynnikami wpływającymi na jakość powłoki są stężenie i intensywność elektrolitu, temperatura kąpieli, gęstość prądu katodowego, a także kształt samego przedmiotu.

Jakie trudności mogą pojawić się w procesie chromowania?

Branża galwaniczna wymaga wiedzy popartej wieloletnią praktyką, dzięki której gotowe elementy wyglądają pięknie nie tylko zaraz po kąpieli, ale również przez wiele lat eksploatacji. Z tego powodu chromowanie techniczne zleca się firmom specjalizującym się w galwanizacji aluminium, mimo że w sieci dostępnych jest mnóstwo zestawów do przeprowadzania procesu w warunkach domowych. Plamki, smugi i ciemne powłoki są skutkiem różnych nieprawidłowości w procesie chromowania. Co dokładnie jest ich przyczyną i jak tego uniknąć?

• Nadmiar siarczanów w kąpieli chromującej wynikający z dodawania podwarstwy niklu albo miedzi, w których występują jony siarczanowe przedostające się do kąpieli chromującej. Ich nadmiar przyczynia się do powstawania smug, dlatego w celu uniknięcia tego typu wad zaleca się analizę kąpieli chromującej pod kątem zawartości siarczanów. Strącić je można za pomocą węglanu baru.

• Nieprawidłowa praca prostowników zasilających wannę lub nieprawidłowo ustalone napięcie mogą przyczynić się do powstania wad w postaci nieregularnej powierzchni z plamami i smugami. W celu wyeliminowania nieprawidłowości niezbędna jest znajomość zasady działania prostownika i skutków jego pracy.